-
New kids in town!
TUIN 9420 is een burgerinitiatief dat een oud voetbalterrein aan de Oudenaardsesteenweg in Erpe-Mere om wil toveren tot een openbare tuin. Maar wat een topidee! 😎👍 Hun doel: dé groene speel-en ontmoetingsplek worden in Erpe-Mere. De place to be dus voor iedereen die graag in ’t groen vertoeft. Vorige week werd een bloemenweide ingezaaid en op zondag 19 mei vindt het eerste, echte Tuin9420-evenement plaats: Feest in de Tuin. Dan mag iedereen ook (voorzichtig) tussen de bloemetjes duiken en een boeketje plukken. Helaas kunnen we daar niet bij zijn… 🙁 Op 2 juni kan je meehelpen om een gigantisch insectenhotel te bouwen. Wie deelneemt aan deze gratis workshop gaat ook naar huis met een…
-
Terug in de tijd… met droogbloemen!
Droogbloemen. Het lijkt alsof iedereen ze plots tegelijk opnieuw ontdekt heeft. En we ook allemaal vergeten zijn hoe lelijk die gedroogde bloemstukjes waren, zo ergens diep in de jaren 80. Tweede leerjaar bij juf Annie. We knutselden voor moederdag een kadertje met een constructie van droogbloemen. ’t Waren intussen wel al de nineties maar alleszins zeer guilty. 🙂 En nu zijn ze terug van ver weggeweest en ja, ze hebben potentieel. Ik zag ze vorig jaar opnieuw in de tuin van Sandra van Florisant waar ik een workshop volgde. #aanrader En ik poefte ze met veel plezier in mijn boeket. Lamsoor en strobloem. Ik kon ze nog weken houden nadat de andere…
-
‘Lentestress’. Quoi?😜
Het is april en de lente is nu écht gearriveerd. En dan voelt het alsof alles onmiddellijk en tegelijk moet gebeuren. Het is een jaarlijks terugkerend fenomeen waar elke tuinier door moet. Alsof er ergens een startschot gegeven wordt, en we dan maar collectief als halve wilden uit de startblokken moeten schieten. Er moet nú gesnoeid worden en het is nú het moment om te zaaien. Die bollen moeten ook nú de grond in. En jawel, die ‘minder gewenste planten’ -het leven is leuker als er geen onkruid bestaat 😉 – beginnen inderdaad nú te groeien. We moeten nog beginnen en we hebben al het gevoel dat we met een been in het…
-
De grote verwoester is terug… 🐶En daar zijn we eigenlijk heel blij mee!
De voorbije jaren, tijdens de behandeling van Felix, was onze hond Eddie op vakantie bij oma en opa. Hij werd er met heel veel liefde opgevangen en kreeg er een warme thuis. Onze tuin kon recupereren. Die van opa en oma kreeg al eens een putteke bij. 😉 #understatement En nu is hij terug, gedeeltelijk. Vergeet slakken, mollen, extreme droogte of zelfs ‘de plaag’. Geen groter onheil voor een tuin dan onze Eddie. Hij bedoelt het altijd goed maar is helaas een beetje lomp. Eddie duikt blind en met een ongekend enthousiasme achter élk balletje. Vaarwel dus, toverhazelaar. Gesneuveld tijdens een onstuimig balspelletje. Only the strong survive… Dertig kilo border…
-
Een stekelige affaire…🌵
De tuin ging vreemd. Onze zoon Felix was lange tijd ernstig ziek dus bleven we de voorbije jaren meestal in eigen tuin. Toen we eindelijk groen licht kregen van de dokters, boekten we vol enthousiasme een tripje naar warmere oorden. Hallo, Lanzarote! Het meest noordelijke van alle Canarische eilanden en een absoluut pareltje. Weinig neerslag, veel zon, een stevige zeewind, ruwe bergen en vulkanische grond. Wie zou denken dat in dit dorre landschap niets groeit, is mis. Mossen, lage doornstruiken en vetplantjes zorgen voor een bescheiden groene toets. En jawel: er zijn ook cactussen. Ik had nooit veel met cactussen. Ik vond het altijd eerder saaie kamerplantjes. Voor mensen die…
-
Wiglo all the way!
Felix wou een kamp en de boomgaard leek de ideale plek. Begin februari trotseerden we de winterwind. Felix sleepte met takken, ik maakte kennis met de grondboor en samen bouwden we een wilgenhut. Stormproof, want ze staat er nog steeds! 🙂 En nu is het wachten op de eerste blaadjes want het is uiteraard de bedoeling dat het een levende constructie wordt. Felix is ervan overtuigd dat zijn kamp deze zomer al helemaal groen zal zijn.En dat zou fijn zijn, want de weide krijgt de hele dag zon en tot voor kort was er eigenlijk geen enkel schaduwplekje om eventjes rustig iets te drinken of te picknicken. Behalve dan het rustieke ‘schapenkot’…
-
Potgrond in de gang en zaaitrays op de vensterbanken
Als de lente voor de deur staat -en ik zie die meestal al van heel ver aankomen 😉 -, is dat bij ons geen ongewoon zicht. Ik heb gewoon graag alles bij de hand en als mijn zoon met kinetisch zand mag spelen in huis, dan ik toch wel met potgrond? En zo gebeurt het dat ik tussen de soep en de patatten snel even tomaatjes zaai. Of een paar bollen oppot. Of zaailingen verspeen. In de keuken. Ik kan het iedereen oprecht aanraden. Hoewel binnen voorzaaien niet altijd garantie geeft op betere resultaten. ’t Is toch plezant. 🙂 Sinds vorig jaar houd ik ook een schriftje bij met daarin logboekgewijs…
-
Bloemen op bestelling
“Zou jij geen bloemetjes uit je tuin kunnen voorzien voor ons yogaweekend? Om de tafels een beetje op te fleuren…”“Goh ja, waarom niet?”En just like that was ik gevangen. 🙂 Het yogaweekend van Yoga in Opwijk met Leen vindt plaats van 13 tot 15 september. En in september staat hier meestal wel nog iets. De verbena bloeit normaal gezien nog weelderig. De kaardebol ziet er nu al veelbelovend uit en we hebben adderwortel en nog wel wat andere vaste planten die meestal in alle stilte hun best wel doen. Soms zelfs tot de eerste vorst, de doorzetters. Tweejarigen heb ik vorig jaar in de zomer al gezaaid. Hoge verwachtingen dus voor dit…
-
Don’t mention the tulips…🌷
Tuinieren is geen exacte wetenschap. Dat heb ik doorheen de jaren al meermaals mogen ervaren. Het moment dat je ook maar zou durven denken dat je het een beetje onder de knie hebt, sla je de bal mis of slaat de bliksem in. En terug met de voetjes op de grond dus. Opgeschoten zaailingen, uitgedroogde bloembakken, te enthousiast gesnoeide struiken… Been there, done that. Soms is het overmacht en soms ligt het gewoon aan de overmoedige of vergeetachtige tuinier. Latest failure: de nieuwe tulpen. Tientallen speciale tulpen die dit voorjaar de huiskamer moesten opfleuren met hun weelderige kleuren. Samen met Felix zorgvuldig geplant voor de winter, niet in de borders maar in een speciaal…
-
Maak kennis met de boomgaard!
We droomden van fruitbomen en appeltjes van eigen oogst, ruimte voor Felix om te spelen in het groen, ons eigen stukje natuur… Plaats ook voor nieuwe ‘groenexperimentjes’. De dromen waren te groot voor de tuin aan het huis. Hallo dus uitbreiding, welkom weide! De weide ligt op een boogscheut van ons huis. Ideaal om snel naar toe te gaan. Perfect om even (of langer) te ontsnappen aan de dagelijkse wereld. In samenwerking met Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen en vzw Grijkoort werden deze winter maar liefst 17 hoogstamfruitbomen aangeplant. We kozen voor degelijke inheemse soorten; goede bestuivers die binnen enkele jaren een mooie opbrengst zouden moeten geven en weinig vatbaar zijn voor…