Potgrond in de gang en zaaitrays op de vensterbanken

Als de lente voor de deur staat -en ik zie die meestal al van heel ver aankomen 😉 -, is dat bij ons geen ongewoon zicht.

Ik heb gewoon graag alles bij de hand en als mijn zoon met kinetisch zand mag spelen in huis, dan ik toch wel met potgrond?

En zo gebeurt het dat ik tussen de soep en de patatten snel even tomaatjes zaai. Of een paar bollen oppot. Of zaailingen verspeen. In de keuken.

Ik kan het iedereen oprecht aanraden. Hoewel binnen voorzaaien niet altijd garantie geeft op betere resultaten. ’t Is toch plezant. 🙂

Sinds vorig jaar houd ik ook een schriftje bij met daarin logboekgewijs mijn belangrijkste wapenfeiten in de tuin. ‘For future reference’, want je kan natuurlijk niet alles onthouden.

Wat ik wanneer zaai en uitplant, wanneer ik welke struiken snoei en hoe dat uiteindelijk allemaal uitdraait.

‘Het boekske’ verhuist hier van de keuken naar de living en van het tuinhuis naar de serre.

Ik blader er graag in en deel dan op tijd en stond interessante feiten en wetenswaardigheden met mijn huisgenoten, wat zij natuurlijk enorm appreciëren. 😉

Zo was het op 16 maart vorig jaar superzonnig met een gezellige 15° op de thermometer, maar viel er op 17 maart sneeuw in combinatie met een gure noorderwind. Uiterst interessant dus.

Ik probeer vooral te leren uit mijn boekje.

Vorig jaar op 13 april zette ik -geloof het of niet- mijn te vroeg gezaaide tomatenplantjes voor een ventilator, om wortelvorming te stimuleren.

Ik denk dat ze op dat moment al ongeveer een halve meter hoog waren terwijl die snode ijsheiligen nog bijlange niet gepasseerd waren.

Dit jaar heb ik dus later tomaten gezaaid.
En alleen al daarom moet ik zo’n boekje bijhouden. 😉

Tine 🌷