Don’t mention the tulips…🌷

Tuinieren is geen exacte wetenschap. 
Dat heb ik doorheen de jaren al meermaals mogen ervaren. Het moment dat je ook maar zou durven denken dat je het een beetje onder de knie hebt, sla je de bal mis of slaat de bliksem in. 
En terug met de voetjes op de grond dus.

Opgeschoten zaailingen, uitgedroogde bloembakken, te enthousiast gesnoeide struiken… Been there, done that. 
Soms is het overmacht en soms ligt het gewoon aan de overmoedige of vergeetachtige tuinier.

Latest failure: de nieuwe tulpen. 
Tientallen speciale tulpen die dit voorjaar de huiskamer moesten opfleuren met hun weelderige kleuren.

Samen met Felix zorgvuldig geplant voor de winter, niet in de borders maar in een speciaal voor hen aangelegd kweekbedje in de polytunnel. 
Nog liefdevol toegedekt met een extra laagje compost zelfs….

In mijn hoofd deelde ik al links en rechts boeketten uit, onder luide appreciatie en oprechte bewondering voor de schoonheid van de tulpen in kwestie.

Helaas, iemand heeft ze opgevreten. Allemaal. 
Mijn hart breekt een beetje als ik het typ. 😔

Ze zijn dus weg. Geen tulp meer te bespeuren. De schuldige is vermoedelijk een mol. En dan betrap je jezelf erop te googlen op ‘eten mollen tulpenbollen’… 🤔

Ik deel de tuin met andere levende wezens en die zijn hier ook van harte welkom. Maar het zou wel fijn zijn als ze van mijn tulpen zouden blijven.

De truc is om -zoals bij alle dingen in het leven- niet op te geven. 
Komende herfst plant ik er opnieuw, met evenveel enthousiasme. 
Misschien op een andere plaats, misschien met een beetje kippendraad er onder. Tijd genoeg alleszins om een strijdplan te bedenken!

En dat is onmiddellijk ook het mooie aan tuinieren: er is altijd een volgend seizoen. 😊

Er is altijd een tweede kans, of een derde, of zelfs een vijfentwintigste. En die grijpen we graag.

In tussentijd: rust zacht, schone tulpen!

Tine🌷

#tulipagroenland #tulipachinatown #tulipaspringgreen #tulipablueparrot#tulipasweetdesire #specialtytulips #cutflowers